Aan alles komt een einde - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Myriam Waart - WaarBenJij.nu Aan alles komt een einde - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Myriam Waart - WaarBenJij.nu

Aan alles komt een einde

Blijf op de hoogte en volg Myriam

05 Februari 2015 | Nederland, Amsterdam

Het laatste reisverslag is alweer op het thuisfront geschreven.
Het is hier koud en er ligt sneeuw en ik ben dit helemaal niet gewend! Ik wil weer korte broeken en tanktops aan, zonnebril op en zonnebrand smeren, in de zon liggen en het bijna te warm hebben.
Twee weken geleden was ik op de helft van mijn Nieuw-Zeeland reis en nu is het ten einde gekomen en begint de realiteit weer....

Na mijn vorige blog zijn we verder richting het zuiden gereden, naar Queenstown. Deze 'stad' staat toch wel bekent om het uitgaansleven. En dus hebben we met de hele bus daar ook goed gebruik van gemaakt. Op 20 januari was namelijk Marcella jarig en haar verjaardag hebben we heel goed gevierd, bijvoorbeeld met een cocktail uit een theepot!
In Queenstown hangt een hele relaxte sfeer en ik ben daarom ook blij dat ik daar 5 nachtjes blijf. Ik maak vanuit Queenstown een dag trip naar Milford Sound ( te vergelijken met fjorden). Een hele dag doe je er over om er te komen maar, eenmaal daar is het het zo waard. De busreis er naar toe is al super mooi maar de 'sound' zelf is ook prachtig. Een wolken loze dag met veel zon maakt het ook alleen maar mooier.
Na Queenstown gaan we door naar Mt. Cook waar je een wandeling kan doen naar een meer met de gletsjer op de achtergrond wederom super mooi en altijd gezellig als je met leuke mensen wandelt.
In Rangitata heb ik de leukste dag/avond ooit. Het begint al goed als Fabian allerlei dansjes moet doen in de bus omdat hij jarig is en 's avonds wordt het alleen maar beter als hij een make-over krijgt en we hem mogen waxen;). In Rangitata heb ik geraft, heel erg leuk en zeker als je een goed team hebt die fanatiek mee doet.

Helaas moet ik van iedereen afscheidnemen bij de volgende stop, iedereen die ik kende stapte uit en ik voelde me daardoor wel een beetje verdrietig. Alle andere mensen die wel op de bus bleven waren namelijk van de rustige kant en zeiden niet zoveel.
Gelukkig heb ik in de avond wel gezellig fish and chips gegeten met een Nederlandse meisje die ik in Kaikoura heb leren kennen.

De volgende ochtend moest ik om 05.30 al verzamelen voor het dolfijnen zwemmen. Niet zo heel lang nadat we begonnen met varen zagen we al dolfijnen en op de eerste plek waar we gaan zwemmen zijn er te veel om te tellen. Als je in het water ligt ( wat trouwens ijs en ijs koud is) moet je geluidjes maken zodat de dolfijnen op je af komen, dus voor iedereen boven water ziet en klint dat heel grappig, maar het werkt zeker want ze komen van alle kanten op je af en zwemmen vlak langs je. Op de tweede plek zijn en nog meer en op de derde plek nóg meer, wel 600 volgens de crew. Een pond heet dat en wij mogen daar tussen zwemmen, je weet gewoon niet waar je moet kijken zoveel zijn het er! Deze soort dolfijn is ook heel speels en als je boven water kijkt zie je ze de hele tijd uit het water springen en salto's maken. Echt een hele gave ervaring om nooit meer te vergeten.

Een aantal dagen later kom ik in Auckland aan, daar ga ik lekker een dagje relaxen want de volgende dag ga ik al weer vroeg met de bus richting Paihia. Dit betekend in het Maori iets als Goede stad. Ik maak ik met een groepje een wandeling naar een waterval. De volgende ochtend doe ik een boottocht door de Bay of Islands, een hele mooie tocht langs allerlei eilanden. Er is ook een bekende rots die een gat in zich heeft waar je door heen kan varen en natuurlijk doen we dat. Ook hier zien we dolfijnen, wel een totaal andere soort als is Kaikoura, veel groter en minder speels maar nog steeds mooi.

In de middag moet ik helaas weer terug naar Auckland, maar gelukkig zijn hier wel Sanne en Jolijn die ik al kende en daar hang ik de komende dagen mee uit totdat ik naar huis ga. Helaas maar de laatste dagen waren wel heel gezellig dus dat maakt veel goed. Op de laatste ochtend worden er zelfs afscheids pannenkoeken voor mij gebakken!

Ik kan niet geloven dat er een einde aan is gekomen. De tijd vliegt voorbij als je lol hebt. Ik heb zoveel leuke mensen ontmoet, die ik zeker ook weer ga zien als iedereen weer thuis is, en zoveel leuke, gave, stoere dingen gedaan, bijna te veel om op te noemen, in eigenlijk zo'n korte tijd.
Deze reis is zo goed bevallen, heeft mij geïnspireerd op vele verschillende manieren en heeft mij zéker geïnfecteerd met het reisvirus.
Ik ben blij dat dit alleen nog maar het begin is en dat er nog vele reizen mogen volgen!

Alle trouwe lezers bedankt voor het lezen van mijn blog en hopelijk tot mijn volgende reis!

Liefs Myriam

  • 05 Februari 2015 - 14:45

    Gerard:

    Hi Myriam,

    Ik leef met je mee. Wat een ellende staat je te wachten. Kou, regen, sneeuw, ijs. Dikke jassen. warme shawls, ijsmutsen.

    Margot en ik waren van plan om je t verwelkomen, maar we hebben " te kampen" met een enorme jetlag. We zijn maandag met een nachtvlucht teruggekomen uit Aruba. Al met al waren we 44 uur op de been eer we ons eigen bedje weer indoken.
    Nu 2 dagen verder zijn we nog gesloopt :(
    Dus dat afhalen zat er niet in.

    Ik heb in ieder geval genoten van je blogs. Het is maar een druk leventje he, als backpacker.

    groetjes en tot binnenkort.

    dikke kus,
    Gerard

  • 05 Februari 2015 - 21:48

    Marlies:

    Welcome home, xxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Amsterdam

Myriam

Actief sinds 02 Nov. 2014
Verslag gelezen: 887
Totaal aantal bezoekers 3048

Voorgaande reizen:

02 November 2014 - 04 Februari 2015

Het down under avontuur

Landen bezocht: